Bağlanma - Attachment

Bir zamanlar üç fare varmış. İlk fareciğin evinde bir evde buluması gereken tüm eşyaların yanı sıra, duvarda bir düğme ve bir delik varmış. Acıktığında düğmeye basan fare, her seferinde yemek alabiliyormuş. Her acıktığında yemek geleceğini bilen fare, bu rahatlıkla ve güven hissiyle, yalnızca acıktığında düğmeye basmayı öğrenmiş. İkinci fare de benzer bir evde yaşıyormuş. Tek fark, dışarıdan yemek gelmesi için düğmeye kaç kez basması gerektiğinin belli olmamasıymış. Farecik, bazen birinci bazen onbirinci basışta yemek alabiliyormuş. Bu fare aç olmasa da sık sık düğmeye basmayı ve evinin bir köşesinde yiyecek biriktirmeyi öğrenmiş. Daha sonra düğmesi ilk seferde yiyecek vermeye başlasa bile, farecik yiyecek biriktirme davranışına devam etmiş. Üçüncü fare de benzer bir evde yaşıyormuş, ancak fareciğin düğmesi hiç çalışmıyormuş. Bir süre sonra farecik düğmeye güvenemeyeceğini düşünüp, yemek bulmak için başka yollar denemeye karar vermiş. Yemek tuşu çok iyi çalışan bir eve geçse de farecik hiçbir zaman tuşa basmamış.