Süper-rasyonel annemle mutfak sohbetleri

Biraz önce pudingin dibinin tuttuğunu görünce, yıllar öncesine ışınlanmış gibi oldum. Bellek ne dipsiz kuyu, neler gizliyor derinliklerinde ...beklemediğiniz anda bir ipucuyla bambaşka bir zamana yolculuk yaptırıyor. Benim deneyimim şöyle oldu:
Tam dibi tutmuş puding tenceresinin biraz yanmış kısmından bir kasık ağzıma atacaktım ki sanki annemin sesini duydum. "Dibini yeme düğününde kar yağar"... İki katlı küçük evimizin arka bahçeye bakan mutfagina gittim birden. Su an oturdugum evdeki gibi acik mutfakti... Annemle pasta yapıyoruz. Her zaman bir kaşık verir bana, dibini siyirma görevi benim! Ama dibi tutmuş biraz bu sefer. O yüzden diyor "Dibini yeme, düğününde kar yağar". Şaşkınlığımı hatırlıyorum. Bağlantıyı kuramadigimi " Ne karı? Niye Yagmur degil. Neden yağsın ki? Dibi siyah bunun ama kar beyaz? " Annem:"İste öyle derler kar yağar. Yeme sen". Şimdi kim pastanın dolapta soğumasını bekleyecek , kakaolu pudinge yumulmak varken! Şu düğün fikri hoşuma gidiyor ama karı bir şekilde engellemem lazım! "Yagsiiin... Ben de kapalı yerde yaparım düğünü " Annem eğleniyor " Kar yağınca yollar kapanır, insanlar düğününe gelemez. Düğün salonunun kapısı çamur olur" Hayda...Boş bir düğün salonu bir de yalnız gelin görüntüsü beliriveriyor aklımda. Yemesem mi? "Ya anne olur mu öyle şey!" Annem gülüyor :" Öyle bir şey yok tabi. Bize küçükken söylerlerdi. Tencerenin dibi yaninca, çocuklar dibini siyirip yanik maddeden zarar gormesin diye uydurulmus birsey muhtemelen. Eskiden bizim oralarda kar yagmasi buyuk meseleydi. Yollar kapanir, düğünler iptal olurdu. O zamanlar tek gorevi evlenmekmis gibi buyutulen kiz cocuklari anneleriyle yemek yapardi. Onlari korkutup yanik yemekten zarar gormemeleri Icin dugunde kar yagmasi masalini uydurmus olabilirler. " Ben rahatlamis bicimde "Yani benim dugunumde kar yagmayacak? " Annem gulerek "Belli olmaz sen yine de yeme!" :)
Yemedim... Tencere diplerini genelde siyirip çöpe attim. Harika bir yaz dugunum oldu, hem de kir düğünü...
Biraz once yanmamis kisimdan birkac kasik yedim , annemle mutfak anilarimizi dusunerek...
Annem ne rasyonel insan! Bir mutfak sohbetini daha hatirliyorum. Genelde
Annem yemek yapiyor, ben masada odevlerimi yapiyorum ya da sirf annemle olmak Icin mutfakta oyalaniyorum. "Anne, Ozge diyor ki geceleri sakiz cignemek ölülerin etini cignemekmis gunahmis " Annem biraz sessiz kaldiktan sonra:"Yaaaaa...Neden oyleymis?" diye soruyor. "Ben de bilmiyorum sence neden?" Annem biraz dusundukten sonra "Muhtemelen cocuklarin gece sakiz cignemelerini engellemek Icin uydurulmus bir sey. Çocuklar gece agizlarinda sakizla uyuyakalirlarsa bogulabilirler". Icim ferahliyor... Ben sakiz ve jelibona bayilirdim. "Peki Anne, Özge geceleri tirnak kesmenin seytan cagiracagini gunah oldugunu soyluyor" Annem yine ayni ciddiyetle yanit veriyor: "Eskiden simdiki gibi aydinlatmalar yoktu.Gece karanlikta tirnak kesilirse iyi goremediklerinden insanlar canlarini acitabilirlerdi. Bunu yapmasinlar diye
uydurulmus birsey olmali"... Hmmm... Bunlari gidip Ozge'ye soyledigimde yaniti genelde "Hic te bile oyle degil iste" olurdu. Sonra Ben ona "Tamam küstüm senle" derdim, o da "Küüs küsmek günah ki..." derdi! Annesine seslenirdi. "Annee küsmek günah degil mi? " Annesi iceriden seslenirdi: "Evet gunah kusulmez!" Sinirle anneme gittigimi hatirliyorum. Ne kolaymis hakkaten "günah" diyerek istedigini yaptirmak! Benim Annem de boyle kestirip atsa ya! Kafam karisik anneme olayi anlatiyorum. Annem yine sakin ama biraz isyan eder gibi. "Kizim evde cocuklarla bas edemedikleri icin onlari herseyle korkutan aileler var. Gunah diyip durmalari o yuzden. Arkadasin ablasiyla durmadan kavga ediyor. Ailece zor gunler geciriyorlar.Anneleri bu aralar kendini dine verdi. Kizlarla bas edemeyince gunah diyor, kizlar da susuyor iste. Sonra da seni korkutmak icin bu yontemi kullaniyorlar" Ofkem birden acimaya donusuyor... Arkadasima sefkatle bakiyorum... Super rasyonel annemi ve mutfak sohbetlerimizi seviyorum!
Bir ani digerini cagiriyor ve ergenlik döneminde mutfak kapisinda dunyaya sayip sovdugumu hatirliyorum. Annem uzun uzun dinlerdi...sakin sakin yemek yapardi. Sonra ben rahatlar odama giderdim.
Bugun mutfakta karnimda surekli kipirdanan ve onunla ilgilenmemi isteyen bir minikleydim...Annemi cok andim.
Iyi ki varsin super rasyonel Anne! Senin gibi olabilir miyim dersin?